Vorig weekend kreeg ik een shadow work journal van een vriendin cadeau. Ik reageerde mega enthousiast, want schaduwwerk is iets wat ik zo onwijs interessant vind. En eigenlijk is dat altijd al zo geweest. Waarom? Dat vertel ik je verderop in deze blog. Laat ik eerst beginnen met uitleggen wat schaduwwerk inhoudt.
Wat is schaduwwerk?
Schaduwwerk gaat over het onderzoeken van onze eigen schaduw. We onderzoeken de delen van onszelf die zich ‘in de schaduw bevinden’. Het concept van de schaduw komt van Carl Jung, de grondlegger van de analytische psychologie.
Het zijn de emoties, karaktereigenschappen en herinneringen waar we ons niet bewust van zijn. Het zijn de delen die we moeilijk vinden om onder ogen te zien. En we hebben ze allemaal. Hoe bewust je ook bent, hoe lang je ook aan persoonlijke ontwikkeling doet. Iedereen heeft blinde vlekken. Het is menselijk.
Als tiener was ik eigenlijk al geïnteresseerd in schaduwwerk. Op mijn 14e besloot ik dat ik criminologie wilde gaan studeren. Ik wilde zo graag weten wat er in het hoofd van daders om ging, waarom ze doen wat ze doen en waar hun gedrag is ontstaan. Natuurlijk was psychologie studeren ook een goede optie geweest, maar er was iets wat mij trok aan deze specifieke groep mensen. Deze groep mensen die door de maatschappij letterlijk in het verdomhoekje, oftewel de schaduw, wordt gezet.
Tijdens deze opleiding leerde ik vanuit verschillende perspectieven naar crimineel gedrag kijken, waaronder het psychologische, sociologische en maatschappelijke perspectief. Deze multidisciplinaire kijk op gedrag vond ik zo waardevol en ik ben ervan overtuigd dat dit van grote invloed is geweest op hoe ik naar de wereld kijk.
Ook in mijn opleiding tot reader was het onderzoeken van onze schaduw een groot onderdeel. Een van mijn docenten maakte ooit de grap dat er afdrukken van nagelkrassen op de muren van de opleidingsruimte staan. Ondanks dat dit natuurlijk een grapje is, kan ik zeker zeggen dat het onderzoeken van je eigen gedragingen en patronen echt niet altijd rozengeur en maneschijn is.
Mijn kijk op het gedrag van mensen is in de laatste tien jaar zo veranderd. Niet alleen door mijn opleidingen, maar ook vooral door wat ik zelf heb meegemaakt in mijn leven. Voor het helen van trauma en andere pijnlijke ervaringen is een ongelofelijke hoeveelheid zelfcompassie nodig. En waar de liefde voor jezelf groeit, groeit ook de liefde voor de ander. Je ziet situaties minder als zwart-wit en begrijpt dat pijn en trauma ook de gedragingen van anderen beïnvloeden.
Ik geloof dat de basis van schaduwwerk ligt in het zonder oordeel naar onze schaduw kijken. De gedachte dat iedereen delen heeft die in de schaduw zitten, en dat je dus niet de enige bent, kan al heel helpend zijn.
Breng liefde, geduld en compassie mee in het onderzoeken van je schaduw en je zult ontdekken dat deze delen het beste met jou voor hebben en niets liever willen dan gezien en erkend worden.
